W jaki sposób liczyć wiek psa? Czy rzeczywiście licząc wiek psa należy mnożyć lata razy siedem? Pies – przyjaciel człowieka. Od wieków pies opiekował się, chronił i towarzyszył nam. Nierzadko pies bywa jedynym partnerem, potrafi być wierny i oddany bardziej niż niektórzy ludzie. Dlatego troszcząc się o psa warto mieć świadomość i wiedzę na jakim etapie rozwoju jest aby sprostać jego wymaganiom i właściwie się nim zaopiekować. Nawet karma powinna być odpowiednio dostosowana do wieku zwierzęcia więc nasza wiedza w tym zakresie jest kluczowa i może znacznie wpłynąć na prawidłowy rozwój, zdrowie i komfort życia zwierzęcia.
Spis treści:
Jak się liczy psie lata?
Od wielu lat kynolodzy głowią się jak obliczać wiek psów. W latach 50-tych ubiegłego wieku uznano, że jeden rok życia psa odpowiada siedmiu latom życia człowieka. Ta teoria została uznana za błędną ponieważ nie wzięto pod uwagę np. różnic pomiędzy rasami. Duże psy wolniej dorastają, etap początkowego rozwoju jest wolniejszy niż u ras małych, natomiast szybciej się od nich starzeją. W porównaniu z ludźmi wiadomo także, że psy dojrzewają dużo wcześniej niż ludzie, osiągają dojrzałość płciową mając 1 rok podczas gdy my mając dopiero 15 lat. Psy dojrzewają wcześniej natomiast proces starzenia się jest wolniejszy niż u ludzi. Ustalono również, że psy małe żyją dłużej niż psy duże, niemniej jednak bez względu na rasę i wielkość psa wszystkie żyją do 20 lat, rzadko się zdarza, że przekraczają ten wiek. Zgodnie z koncepcją epigenetyczną wiek psa można obliczyć na podstawie materiału genetycznego. Jednakże tak samo u psów jak i u człowieka wiek oblicza się tylko w części na podstawie wspomnianego materiału. Duże znaczenie zarówno dla człowieka jak i dla psa odgrywają czynniki takie jak tryb życia uwzględniające poziom stresu, długość snu i jakość diety.
Obliczanie wieku psa
Jednym z najbardziej znanych w Polsce kynologów jest prof. dr hab. Kazimierz Ściesiński, którego teoria przedstawia poniższe wyliczenia:
- 10 lat życia człowieka – 6 miesięcy życia psa
- 14 lat życia człowieka – 10 miesięcy życia psa
- 15 lat życia człowieka – 12 miesięcy życia psa
- 20 lat życia człowieka – 18 miesięcy życia psa
- 22 lat życia człowieka – 22 miesięcy życia psa
- 24 lat życia człowieka – 2 lata życia psa
- Następnie dodajemy 4 lata co roku.
Naturalnie jednak jest to obliczenie wieku intuicyjne i nie odnosi się do każdego psa indywidualnie gdyż nie bierze pod uwagę parametrów każdego zwierzęcia, środowiska w jakim żyje, jego wagi, wzrostu i diety.
Zobacz też: Border Collie – charakter rasy, pielęgnacja, żywienie
Psie lata należy obliczać w odniesieniu dla każdej rasy osobno, ponieważ każda ma swoje specyficzne uwarunkowania, np. podatność na choroby, waga, wielkość a także jak już wspomniano szybkość dojrzewania i starzenia się. Biorąc pod uwagę najnowsze badania należy wykluczyć teorię, którą posługiwano się głównie w ubiegłym stuleciu. Również pomimo szeregu wyliczeń głównie opartych na logarytmach należy podkreślić, że dużą rolę w określeniu wieku psa odgrywa jego obserwacja. Mając psa od początku jego życia nie jest trudne określenie jego wieku, gdyż wiemy kiedy się urodził. Trudności pojawiają się gdy pies trafia do nas nie będąc już szczeniakiem lub gdy musimy określić wiek całkiem obcego zwierzęcia tylko na podstawie jego wyglądu i przede wszystkim stanu zdrowia.
Jak liczyć wiek psa na podstawie obserwacji?
Najlepszym wyznacznikiem w ocenie wieku naszego czworonożnego przyjaciela są zęby. Na każdym etapie życia psa, postępuje naturalny proces związany z jego uzębieniem. Najpierw wyrzynają się zęby mleczne, następnie ma miejsce wymiana zębów mlecznych na stałe, potem wraz z wiekiem ulegają ścieraniu poszczególne partie aż w końcowym etapie życia psa, tracą swoją ostrość i zaczynają wypadać.
Wyznacznikiem stanu zdrowia a także wieku psa jest również jego sierść. Siwa sierść bez połysku pojawia się w wieku ok 4-5 lat, na początku w okolicach pyska.
Oczy psa wraz z biegiem lat także się zmieniają, tak jak u człowieka narażone są na choroby takie jak zaćma. Pies z biegiem lat traci ostrość widzenia jego wzrok staje się mętny i nie tak żywy jak w młodym wieku.
Uznając wszelkie wiarygodne badania należy więc przede wszystkim skupić się na obserwacji zwierzęcia, natura udzieli nam najlepszej odpowiedzi.