Akita amerykańska

Akita Amerykańska

Jakie naprawdę są te duże, dawniej przeznaczane do walk psów? Kto sprosta potrzebom wymagających i niezależnych, ale jednocześnie oddanych akit amerykańskich?

Akita Amerykańska – historia rasy

Historia akity amerykańskiej rozpoczyna się w 1603 roku i połączona jest nierozerwalnie z akitą japońską. Nazwa rasy pochodzi od regionu Akita, w którym używano ich do polowań na niedźwiedzie oraz walk psów. W połowie XIX wieku powiększono rozmiar akit poprzez dolanie do nich krwi mastifów i tosa inu. Na początku XX wieku zakazane zostały walki psów, ale rasa przetrwała. Niestety w trakcie II Wojny Światowej akity i inne psy dosięgnął prawdziwy pogrom. W trakcie łapanek zabrano większość czworonogów w celu przerobienia ich skór na wojskowe mundury. Oszczędzano jedynie owczarki niemiecki, które nadawały się do pracy policyjnej. Dlatego najwięksi miłośnicy rasy krzyżowali szybko akity amerykańskie z owczarkami niemieckimi i tak powstały akity-owczarki. Dwoma pozostałymi po wojnie, bardzo nielicznymi typami akit były Akita matagi i akity walczące. 

Wiele akit, które mieszane wtedy z mastifami i owczarkami niemieckimi, zabieranych było po wojnie przez wracających do ojczyzny obywateli USA. Zyskały tam niemałą popularność, a fascynacja tą rasą i próba ujednolicenia jej doprowadziła do założenia Amerykańskiego Klubu Akity w 1956 roku, a Międzynarodowy Związek Kynologiczny uznał tę rasę w 1972 roku. Dlaczego zatem akity japońskie i amerykańskie tak się różnią? Amerykanie i Japończycy nie dogadali się i nie uzgodnili między sobą rodowodów psów i ich linii hodowlanych, przez to nastąpił zakaz sprowadzania japońskich akit do USA. Stąd też tak silny rozłam między akitą Amerykańską od japońskiej akity inu. 

Wygląd

Akity amerykańskie to psy duże i budzące swoim wyglądem respekt. Mają dużą głowę i typowe dla szpiców małe, trójkątne uszy a puchaty ogon noszą zawinięty na plecach. Ich sierść poza ogonem, jest krótka i sztywna, ale bardzo puchata i nastroszona, z dużą ilością podszerstka. Akita amerykańska samą swoją postawą odstrasza inne psy i intruzów. Zbudowane harmonijnie i dostojne akity mają ciężką kość i ważą od 35 do 50 kg, w kłębie zaś mają 60-70 cm.

Akita amerykańska – cena

W ostatnich latach akity amerykańskie zyskały na popularności, dlatego też  ich ceny poszły w górę. Szczenięta należy kupować z zarejestrowanych i dobrze prowadzonych hodowli w Związku Kynologicznym w Polsce. Ich cena wahać się może od 4 do 12 tysięcy złotych w zależności od osiągnięć wystawowych i rodowodu rodziców. 

Jeśli nie mamy pieniędzy na zakup rodowodowego szczenięcia akity amerykańskiej, możemy spróbować zaadoptować dorosłą akitę, chociaż liczyć się musimy z jej problemami behawioralnymi. Czasem w hodowlach rodzą się szczenięta, które mają np. wadę zgryzu i sprzedawane są taniej, jednak nie można włączyć ich do dalszej hodowli. Możemy zdecydować się również na współpracę z hodowlą, zaangażowanie w wystawy i porozmawiać o tak zwanej współwłasności. 

Akita amerykańska – usposobienie

Akity amerykańskie to psy bardzo pewne siebie i niezależne. I chociaż oddane są swojemu opiekunowi, to mają swoje zdanie i nie łatwo poddają się szkoleniu. Właściciel akity powinien być nastawiony na to, że mus być ostrożny w publicznych miejscach a w lesie lub parku nie będzie mógł spuścić psa ze smyczy. Akity mają tendencję nie tylko do podążania za śladem i kłusowania, ale też do agresji w stosunku do obcych psów. Dodatkowo ich wygląd- masywna sylwetka, sterczący ogon, nastroszona zawsze sierść dla wielu psów może być sygnałem do konfrontacji. Jeśli chcemy wprowadzić akitę amerykańską do stada psów, najlepiej zrobimy kupując szczeniaka lub dorosłego osobnika przeciwnej płci. Akity są psami cichymi, ale czujnymi, będą dobrymi stróżami posesji o tyle, że nie wpuszczą na nią intruza. Nie są to jednak psy szczekliwe, które będą alarmować o każdej drobnej zmianie w otoczeniu. 

Hodowla

Akita amerykańska musi uzyskać minimum 3 doskonałe lub bardzo dobre oceny na wystawach psów rasowych, aby dostać uprawnienia hodowlane. Rasa ta nie posiada wymogu prób pracy. Hodowla powinna być prowadzona przez osoby posiadające wiedzę na temat rasy i rozrodu psów,  a także być zarejestrowana w Związku Kynologicznym w Polsce.

Akity amerykańskie muszą przejść badanie stawów biodrowych i łokciowych pod kątem dysplazji, aby być dopuszczonym do rozrodu. Inne wymagane badanie sprawdza występowanie PRA, czyli zaniku siatkówki oka. 

• Nowofundland 
• Owczarek podhalański 
• Gończy polski

Akita amerykańska – dla kogo 

Akita amerykańska potrzebuje przewodnika odpowiedzialnego, konsekwentnego i łagodnego, który zna się na prowadzeniu niezależnych i dużych psów. Opiekun powinien mieć zawsze na uwadze, że psy te hodowane były dawniej do walk i mogą być agresywne do innych psów. Akita Amerykańska nie nadaje się dla osób starszych i słabych fizyczne, gdyż utrzymanie tak dużego, silnego i mającego własne zdanie psa wymaga zarówno siły, jak i stanowczości. 

Akity amerykańskie mogą być towarzyszami rodzin z dziećmi, o ile to przewodnik dorosły przejmuje kontrole nad ich spotkaniami i nie pozwala dziecku męczyć psa. Zaprowadzona na granicę wytrzymałości akita może wyrządzić dziecku dużą krzywdę fizyczną. Dlatego pies nie może być zmuszany do kontaktów na siłę i musi mieć zapewnione spokojne miejsce do odpoczynku. Akity amerykańskie są jednak bardzo lojalne wobec swojej rodziny a dodatkowo to psy spokojne i ciche. Znoszą dobrze harmider panujący w rodzinach z dziećmi i hałas nie robi na nich dużego wrażenia. 

Żywienie i pielęgnacja

Akita amerykańska nie wymaga specjalistycznego żywienia innego niż każdy pies dużej rasy. Należy psy karmić dobrej jakości karmą pełno porcjowaną i zbilansowaną lub trudniejszą do zbilansowania samodzielnie dietą BARF. Należy szczególny nacisk położyć na odpowiednie żywienie w okresie wzrostu, jako że akity to duże psy.

Pielęgnacja akity amerykańskiej jest mało kłopotliwa. Nie wymaga ona strzyżenia ani wizyt u psiego fryzjera. Jedynie dwa razy do roku w okresie lnienia akity gubią sierść bardzo intensywnie i wymagają, jak każde szpice, dużo wyczesywania a sierść będzie nam towarzyszyć na ubraniach i w kątach domu.

Akita amerykańska – choroby rasy

Akita amerykańska żyje około 10-11 lat i nie jest rasą chorowitą. Są to psy duże, dlatego cierpieć mogą na dysplazje stawów biodrowych i łokciowych. Rodzice szczeniąt powinni być w tym kierunku przebadani, co jest również warunkiem koniecznym do uzyskania uprawnień hodowlanych.

Akita amerykańska może cierpieć na skręt żołądka, dlatego zwróćmy szczególną uwagę, by minimum 2 godziny po posiłku nie wykonywała gwałtownych ruchów i większej aktywności fizycznej.

Do innych chorób mogących zaatakować naszą akitę amerykańską należą choroby oczu takie jak: PRA, czyli postępujący zanik siatkówki, RD, czyli dysplazje siatkówki i kataraktę. Na niektóre z tych chorób również przebadani powinni być rodzice szczeniąt w legalnie działającej hodowli. 

Opinie

Akita amerykańska to pies duży i dostojny, lojalny wobec rodziny, ale mający własne zdanie. Ze względu na swoje pochodzenie może być agresywny do psów i uciekać za zwierzyną, dlatego wymaga doświadczonego i konsekwentnego prowadzenia. Jest to rasa niewymagająca szczególnej pielęgnacji poza czesaniem.