Akita inu to stara japońska rasa psów, która popularność na świecie zyskała dzięki filmowe o wiernym Hachiko. Są bardzo bliskimi kuzynami akity amerykańskiej i tak jak i one, są to psy bardzo niezależne, pewne siebie i wykazujące agresję zarówno do innych psów, jak i obcych. Akita inu będzie wierna i oddana swojemu ukochanemu opiekunowi, jednak ten musi być niezwykle ostrożny w prowadzeniu i wychowaniu tak pewnego siebie psa, który z charakteru przypomina bardziej kota.
Spis treści:
Akita inu – historia
Nazwa akita inu wzięła się z miejsca powstania rasy, czyli regionu Akita na wybrzeżu wyspy Honsiu w Japonii. Mówi się, że praprzodkowie akit istnieli już 5000 lat temu i były to psami samurajów. Dawne akity brały udział w walkach psów i polowaniach na niedźwiedzie. W XIX wieku zaczęto krzyżować akity z mastifami i tosa inu chcąc uzyskać mocniejszą budowę, ale zatracając przy tym jej szpicowatą sylwetkę i charakter. Kiedy zakazano walk psów akity matagi (protoplaści akity inu i amerykańskiej) uznane zostały za pomnik przyrody i rasa została oficjalnie uznana.
Niestety II Wojna Światowa przyniosła masakrę psów w Japonii, kiedy to zabijano wszystkie czworonogi poza owczarkami niemieckimi mogącymi przydać się do pracy, robiąc z reszty odzienie dla żołnierzy. Oddani akitom hodowcy kryli je owczarkami niemieckimi, by uchronić rasę przed zagładą. Po wojnie psy krzyżowane z owczarkami i mastifami wyjechały do USA, tworząc akitę amerykańską, dawny zaś typ psów, które ocalały dał podwaliny współczesnym akitom inu.
Najsłynniejszą akita inu jest Hachiko, o którym powstał nawet film. Pies ten dorobił się nawet pośmiertnego pomnika i dawany jest w kulturze za przykład najwierniejszego przyjaciela. Był on czworonożnym przyjacielem Eisaburo Ueno, który pracował jako wykładowca na tokijskim uniwersytecie i codziennie z dworca Shibuya odjeżdżał do pracy, a odprowadzał go wierny akita inu Hachiko. Niestety pewnego dnia profesor zmarł w pracy, jego pies przychodził przez następne 10 lat codziennie na dworzec, wiernie czekając na swojego pana.
Akita inu – wygląd
Akita inu to duże psy o głowie w typie szpica, mające gęstą, ale krótką sierść z dłuższym włosem na ogonie noszonym na plecach.
Samce akit mierzą 64-70 cm, suki zaś 58-64 cm. Nie są psami bardzo ciężkimi, psy ważą 32-40 kg, a suki 28-34 kg.
Akita inu występuje w umaszczeniach: czerwonopłowa, sezamowa, pręgowana, biała. Każdy pies musi mieć białe znaczenia na pysku, szyi, klatce piersiowej, wewnątrz łap i na ogonie.
Akita inu – cena
Szczenię akita inu kupione w hodowli zarejestrowanej w Związku Kynologicznym w Polsce, czyli ZKwP kosztuje od 5 do 10 tysięcy złotych. Nie ma wielu hodowli tej rasy, ale ze względu na rosnącą popularność jest sporo chętnych na szczenięta, dlatego dobrze zapisać się na miot wcześniej, niż przed jego urodzeniem.
Akita inu – usposobienie
Akity to psy bardzo oddane swojemu właścicielowi, wierni towarzysze życia rodzinnego, ale na spacerach psy niezależne i mające własne zdanie. Akitę trudno się szkoli, co nie znaczy, że nie powinno się tego robić. Najlepiej zacząć już od szczeniaka, by wypracować skupienie na przewodniku, przywołanie i więź z psem, ale może być tak, że akita do końca życia będzie musiała chodzić na długiej smyczy. Jeśli są dobrze zmotywowane i mają chęci, akity lubią uczyć się nowych rzeczy, najlepiej metodami pozytywnych wzmocnień. Mimo że akita jest niezależna, nie można prowadzić jej twardą ręką, absolutnie niewskazane są kary cielesne i awersja.
Akita inu nie najlepiej dogaduje się z innymi czworonogami, w końcu są to psy, które hodowane były do walk, dlatego na spacerach należy zwracać szczególną ostrożność na kontakty z innymi czworonogami, a ze szczenięciem akity inu udać się na zajęcia z psiego przedszkola. Akita może mieszkać w domu z innymi psami, ale nie zaleca się łączyć dorosłych osobników, najlepiej niech wprowadzany pies będzie szczeniakiem przeciwnej płci.
Akita inu w lesie musi być bezwzględnie prowadzona na długiej smyczy, gdyż ma silny instynkt łowiecki i może uciec za zwierzyną. Wiele właścicieli akit musiało odkupić sąsiadom kurę, gdyż ich pies bez problemu zabił ptaka. Dlatego należy uważać na tego typu incydenty, być ostrożnym przy kontakcie z ptactwem i kotami. Również przy przyjmowaniu gości należy mieć na uwadze, że akity nie są psami zbyt otwartymi na nieznajomych i chcącymi się z nimi witać. Są również terytorialne i mogą bronić domostwa.
Akita inu – hodowla
Akita inu należy kupować w legalnych, zarejestrowanych w Związku Kynologicznym w Polsce hodowlach. Pamiętajmy, że dobry hodowca bada swoje psy na choroby oczy i stawów, dlatego zawsze pytajmy o te badania. Przy zakupie szczenięcia dostaniemy jego metrykę urodzenia, która uprawnia nas do wyrobienia rodowodu w przynależnym naszemu miejscu zamieszkania oddziale. Aby akita inu uzyskała uprawnienia hodowlane, musi wziąć udział w minimum 3 wystawach psów rasowych i otrzymać oceny doskonałe. Rasa nie podlega próbom pracy.
Akita inu – dla kogo
Akita inu nie nadaje się do mieszkania z emerytami i mało aktywnymi osobami w bloku. Jeśli zapewnimy jej odpowiednia ilość ruchu i rozrywki może żyć w mieszkaniu, ale akita chodząca tylko na krótkie spacery dookoła budynku będzie sprawiała problemy behawioralne.
Akita inu nadaje się na stróża posesji, mimo że nie jest szczekliwa, będzie odstraszać wyglądem, a obcej osoby nie wpuści na posesję. Akity, ze względu na swoją grubą sierść świetnie znoszą mrozy i mogą spać na zewnątrz, zimą w ogrzewanym kojcu. Posiadanie ogródka nie zwalnia nas z obowiązku spacerów z psem poza posesję.
Akita inu nadaje się do życia z dziećmi, są to psy cierpliwe i mało co jest je w stanie przestraszyć, dlatego hałaśliwe, biegające po domu dzieci, które dla wrażliwego psychicznie psa mogą być przytłaczające, dla akity nie będą problemem. Musimy uważać przy kontaktach pociechy z psem i nie pozwalać męczyć akity, gdyż czworonóg, który czuje, że nie ma wyjścia z sytuacji, będzie się bronił i może poważnie ugryźć dziecko.
Akita inu – żywienie i pielęgnacja
Akita inu powinna jeść zbilansowaną, dobrej jakości karmę przeznaczoną do wieku i aktywności. Można karmić je dietą BARF, jednak jest ona bardzo skomplikowania do zbilansowania i wymaga dużo zaangażowania od właściciela.
Akita inu w okresie linienia będzie gubić dużo sierść, a ze względu na swój niezwykle gęsty podszerstek wymaga dużo czesania, najlepiej codziennie.
Akita inu – choroby rasy
Akity inu żyją 11-13 lat i są psami mało chorowitymi. Ze względu na ich wzrost zdarzać się może dysplazja biodrowa lub łokciowa, ale cierpieć też mogą na choroby oczu jak zaćma i katarakta. Pamiętajmy o tym, że dobry hodowca bada swoje psy, nawet jeśli nie jest to wymagane i tylko od takich osób kupujmy szczenię akity inu.
Zobacz również: