Boston terrier, czasami mylony z buldogiem francuskim, to nieduży, sprawny piesek o krótkiej kufie, który świetnie nada się zarówno do szkolenia, jak i rodziny z dziećmi. I chociaż jego dawni przodkowie byli psami walczącymi, to boston terrier jest łagodny, wesoły i niedominujący. Bostony bywają jednak chorowite, jak każde psy z krótką kufą, dodatkowo mogą cierpieć na choroby oczu.
Spis treści:
Boston terrier – historia
Już nazwa rasy mówi nam o miejscu jej pochodzenia. Ich przodkami były buldogi angielskie, które w XIX wieku brały udział w walkach psów. W Bostonie natomiast irlandzcy robotnicy mieszali buldogi z nie istniejącą już rasą– białymi terrierami angielskimi. To właśnie potomek takiej mieszanki o imieniu Judge stał się pierwowzorem rasy w obecnej formie. Boston terriery pierwszy raz pojawiły się na wystawie w 1878 roku w Bostonie. Została uznana w 1893 roku przez American Kennel Club.
Wcześniej boston terriery nazywano bulle heads, ze względu na ich okrągłą głowę, do której dążyli hodowcy. Boston terrier jest niezwykle popularną rasą towarzyszącą w USA i został maskotką Uniwersytetu Bostońskiego.
Boston terrier – wygląd
Boston terrier to nieduży piesek mierzący 25-40 cm w kłębie i mający 3 kategorie wagowe: mniej niż 6,8 kg, 6,8-9 kg i największa 9-11,3 kg. Mają krótką, gładką sierść o umaszczeniu: czarny, foczy i pręgowany, wszystkie z białymi znaczeniami.
Boston terrier jest psem o bardzo krótkiej kufie i okrągłej głowie ze stojącymi uszami, nie ma ogona.
Boston terrier – cena
Boston terriery jako rasa mała i bardzo wszechstronna stały się niezwykle popularne również w naszym kraju. Istnieje sporo hodowli tej rasy, jednak szczenięta nie należą do najtańszych, ich cena może sięgać nawet 8 tysięcy złotych. Niestety z tego względu powstało dużo pseudohodowli tej rasy, które kuszą nietypowo niskimi cenami i zupełnie nie dbają o dobrostan zwierząt.
Boston terrier – usposobienie
Boston terriery to psy aktywne, wesołe i towarzyskie. Mogą być aż zanadto towarzyskie i tak przywiązać się do swojego właściciela, że będą cierpieć przy jego nieobecności. Dlatego boston terriery należy od początku przyzwyczajać do przebywania samemu i odpoczywania.
Pomimo krótkiej kufy są to psy na tyle sprawne, że mogą trenować z powodzeniem psie sporty takie jak agility. Są szybkie, zwinne i nie pogardzą również długimi spacerami do lasu i przygodami ze swoim właścicielem u boku. Dostosują się do spokojniejszego trybu życia, ale nie są psami typowo kanapowymi i leniwymi, więc przy mniej aktywnym opiekunie mogą cierpieć na nadwagę.
Bostony są przyjazne do innych psów, nie dominują i nie szukają bójek. Nie są typowymi terrierami, które uciekną za tropem w lesie i będą łapać szczury, nie są psami niezależnymi i upartymi. W trakcie szkolenia przy zbyt dużej ilości powtórek mogą się nudzić i potrzebują wyzwań.
Boston terrier – hodowla
Hodowla boston terrierów powinna dbać o swoje psy, badać je na choroby oczu i kojarzyć jak najlepsze osobniki. Nie są to najłatwiejsze psy do rozrodu, gdyż ze względu na dużą głowę szczeniąt i możliwe problemy z oddychaniem u matki należy wykonywać cesarskie cięcie.
Pamiętajmy o kupnie szczeniaka pochodzącego ze Związku Kynologicznego w Polsce, który honorowany jest przez FCI, czyli Międzynarodową Federację Kynologiczną. Szczenie otrzyma w hodowli metrykę urodzenia, która uprawnia właściciela do wyrobienia rodowodu gwarantującego czystość jego rasy. Aby boston terrier uzyskał uprawnienia hodowlane, musi pokazać się na minimum 3 wystawach organizowanych przez ZKwP, gdzie otrzyma oceny doskonałe.
Boston terrier szczeniak – dla kogo
Bostony są psami elastycznymi i nadadzą się do różnych stylów życia. Mogą mieszkać nawet z osobami starszymi, o ile Ci zapewnią im odpowiednią ilość ruchu i minimum podstawowe szkolenie.
Boston terriery jako psy wesołe i towarzyskie, nie są lękliwe i niepewne, nadają się do życia z dziećmi. Pamiętajmy jednak o zachowaniu ostrożności, bo nawet boston terrier męczony przez dziecko może ugryźć w samoobronie. Boston terrier musi mieć bezpieczne miejsce w domu, gdzie może odpocząć od nachalnych pociech.
Bostony nie są najlepszymi psami do życia na zewnątrz. Są to czworonogi lubiące towarzystwo i najlepiej czują się ze swoim opiekunem. Źle znoszą ujemne temperatury i wymagają zakładania kurtki zimą. Latem należy pamiętać o zapewnieniu boston terrierom dostępu do cienia i wody, gdyż jako psy z krótką kufą szybciej się męczą.
Boston terrier – żywienie i pielęgnacja
Zarówno żywienie, jak i pielęgnacja boston terriera, nie są nadmiernie wymagające. Boston terrier musi jeść dobrą, w pełni zbilansowaną karmę suchą lub mokrą przeznaczoną do wieku i wielkości psa. Mogą cierpieć na alergie pokarmowe objawiające się przelewaniem w brzuchu i gazami, uważać należy zatem na najpopularniejsze alergeny w karmach takie jak kurczak, kukurydza czy zboża.
Boston terriera karmić można dietą BARF, ale wymaga ona dużo zaangażowania od opiekuna i sporej wiedzy w bilansowaniu posiłków.
Pielęgnacja boston terriera nie może być mniej kłopotliwa, wystarczy przeczesać go regularnie gumową szczotką szczególnie w okresie linienia. Ich gruba krótka sierść może wbijać się w kanapy czy tapicerkę i być trudna do usunięcia.
Boston terrier – choroby rasy
Bostony żyją dość długo, bo nawet 13 lat, ale nie należą do najzdrowszych ras.
Mogą cierpieć na choroby oczu takie jak zaćma młodzieńcza czy jaskra, a ze względu na duże wyłupiaste gałki mogą mieć na zespół suchego oka i są bardziej narażone na uszkodzenia mechaniczne.
Boston terrierom, jako psom małym, zdarzają się wypadające rzepki kolanowe wymagające interwencji chirurgicznej, rzadziej spondyloza czy dysplazja stawów biodrowych. Przez krótki ogon mogą występować tzw. kręgi połowiczne.
Kiedy mamy boston terriera z przewagą bieli w umaszczeniu i niebieskimi tęczówkami możemy obawiać się głuchoty, jednak najwięcej problemów może sprawia skrócona kufa. Jeśli pies głośno charczy i ma problemy z oddychaniem, udajmy się do weterynarza, gdyż może to być zapadnięcie tchawicy lub wydłużone podniebienie. Bostony mają problemy z odkładaniem się gazów przez to, że połykają dużo powietrza. Krótka kufa przyczynia się do zwiększonego niebezpieczeństwa w czasie narkozy.
Starsze psy mogą mieć problemy kardiologiczne i nowotwory, ale warto badać kardiologiczne również młody psy tej rasy szczególnie przed dopuszczeniem do rozrodu. Pamiętajmy, że odpowiedzialny hodowca bada swoje psy, nawet jeśli nie jest to wymagane do uzyskania uprawnień hodowlanych.
Zobacz również: wystawy psów rasowych w Polsce w 2022