Spis treści:
Pies rasy Chow- Chow
Choć Chow- Chow mogą wyglądać na pierwszy rzut oka jak psy nie wymagające od właściciela wiele troski i pielęgnacji, jest zupełnie odwrotnie. Swoim wyglądem podbijają one wielu miłośników zwierząt, ale wbrew pozorom, jest to rasa która wymaga sporo pracy i uwagi od swoich właścicieli. W niniejszym artykule dowiesz się podstawowych informacji a temat Chow-Chow i uzyskasz kilka praktycznych wskazówek, co do ich hodowli i pielęgnacji.
Historia rasy i ogólne uwagi
Psy tej rasy zakwalifikowane zostały do grupy szpiców azjatyckich- pochodzą zatem z tej samej rodziny co psy akita czy inu. Psy tego typu od wielu stuleci występowały na terenach północno- i wschodnioeuropejskich a także w Azji, gdzie hodowano je pierwotnie . Nie podlegają one próbom pracy, co oznacza, że nie nadają się do polowań czy wszelkiego rodzaju konkursów myśliwskich- niekiedy jednak używane były do polowań na wilki( czego ostatecznie zaniechano pod koniec XX wieku). Choć w Europie znane są od niedawna, to występowały na terytorium Chin i Mongolii już dwa tysiące lat temu. Pierwszy, dokładny opis rasy został stworzony w 1903 roku przez największy amerykański związek kynologiczny, American Kennel Club. Wówczas też zaczęto o tej rasie dyskutować szerzej.
Chow- chow charakteryzuje się zwartą, masywną budową ciała, dość gęstą sierścią i wysuniętą do przodu klatką piersiową. Choć ich wygląd dla wielu jest ujmujący, chow chow należy do indywidualistów, którzy nie zawsze podążą za tym, czego w danej chwili wymaga od nich właściciel. Nie znaczy to jednak, że jest to pies trudny w hodowli i niechętny towarzystwu. Potrafi on ponadto stawiać czoła niesprzyjającym warunkom pogodowym i jest wytrzymały- stąd też w dawnych czasach był wykorzystywany jako pies pociągowy (obecnie raczej nie wykorzystuje się go w tej funkcji).
Budowa i umaszczenie
Jak już wcześniej wspomniano, Chow- Chow są masywnymi psami, ale w głównej mierze jest to zasługa ich sierści. W ogólnej klasyfikacji wyróżnia się Chow- Chow krótko i długowłose, przy czym odmiana długowłosa występuje znacznie częściej. U każdego psa sierść składa się z trzech części- okrywkowej, podszycia oraz podszerstka. U psów tej rasy część okrywkowa jest gruba(przez co niekiedy te psy porównuje się żartobliwie do małych lwów), podszycie miękkie zaś podszerstek gęsty. Sierść tworzy charakterystyczną dla tej rasy „kryzę” wokół szyi oraz sprawia wrażenie masywnych łap. Zazwyczaj psy tej rasy posiadają jednolite umaszczenie. Wśród najczęściej występujących kolorów sierści wyróżnia się:
- rudy,
- czarny,
- płowy,
- biały,
- cynamonowy,
- niebieski,
Bywa, że uda i spód ogona mają niejednolity odcień, lub też sierść jest cieniowana- zdarza się to jednak rzadko. Dodatkowo, sierść jest dwuwarstwowa, co czyni tą rasę odporną na niskie temperatury. Wszelkie łaty i plamy są niezgodne z wzorcem rasy i świadczą o tym, że pies nie jest rodowodowy.
Samce tej rasy osiągają wysokość od 48 do 56 cm oraz wagę do 30 kilogramów. Samice z kolei mierzą zwykle od 46 do 51 centymetrów i ważą około 20 kilogramów.
Wszystkie Chow-Chow posiadają czarno- niebieski język: jest to ich cecha charakterystyczna i nie powinna budzić żadnych obaw.
Pielęgnacja i żywienie
Największe wyzwanie będzie w tym wypadku stanowić sierść- niezbędne jest jej regularne wyczesywanie, do dwóch razy w tygodniu. Ponieważ sierść jest gęsta, warto zaopatrzyć się w specjalny płyn do pielęgnacji sierści i skóry psa, i przecierać nim miejsca szczególnie wrażliwe na powstanie wszelkich infekcji bakteryjnych i grzybiczych- a zatem miejsca pofałdowań. W płyn tego rodzaju najlepiej zaopatrzyć się po konsultacji z weterynarzem. Niezbędne jest też regularne przycinanie pazurów- zwłaszcza jeśli pies nie ma wystarczająco dużo okazji do ich samodzielnego ścierania. Jako, że oczy Chow- Chow mają tendencję do łzawienia dobrze posiadać w domu specjalny gazik do przecierania oczu.
Jeśli chodzi o żywienie, to potrzeby tej rasy zmieniają się z biegiem czasu. Powinny być one karmione karmą dla psów średnich i dużych. Szczenięta powinny otrzymywać swoje porcje 3-4 razy dziennie, starsze psy dwa razy dziennie. Dodatkowo, jeśli zdecydujemy się na szkolenie behawiorystyczne pupila, warto zadbać o to, by w trakcie i po treningu czekały na niego smakołyki- mogą to być cząstki jabłek lub wydrylowane wiśnie- nie zaszkodzą one psu, pod warunkiem, że nie są podawane w dużych ilościach. Oczywiście, bezwzględnie nie wolno psu podawać słodyczy, takich jak czekolada- nie są one strawne dla zwierząt i mogą jedynie zaszkodzić. Przy żywieniu Chow- Chow warto nadmienić, że kontrola ilości spożywanej karmy jest w ich przypadku szczególnie istotna. Stawy tej rasy są niezwykle podatne na przeciążenia, więc nie wolno doprowadzić do nadwagi.
Najczęstsze choroby
Jak każda rasa, także i ta podatna jest na różnego rodzaju dolegliwości. Wśród Chow- Chow najczęściej występującymi chorobami są:
- alergia,
- jaskra,
- zaćma,
- dysplazja stawów- zarówno łokciowych jak i biodrowych,
Warto mieć powyższe na uwadze, decydując się na psa tej rasy.
Usposobienie
Uważa się, że psy tej rasy są bardzo inteligentne(choć szkolenie może być długotrwałym procesem), wrażliwe i wyniosłe. Cechuje je powściągliwość w okazywaniu emocji właścicielom, choć nie znaczy to, że nie potrafią pokazać swojego przywiązania. Nie lubi zmian, ma swoją ustaloną rutynę i nie są skłonne do zabaw. Z tego powodu raczej nie poleca się im osobom z dziećmi; lubią być pozostawiane same sobie na pewien czas. Z wyżej wymienionych powodów poleca się je raczej osobom doświadczonym.
Cena
Psy tej rasy kosztują od 2000 do 4000 złotych. Jest to wysoka cena, niemniej jednak należy pamiętać, że składają się na nią: opieka nad matką oraz szczeniętami, pielęgnacja i żywienie oraz szkolenie behawioralne. Decydując się na psa w tej cenie warto mieć na uwadze fakt, że przyszły pupil musi pochodzić ze sprawdzonej hodowli.
Hodowla
W tym względzie warto zasięgnąć języka, czy w Internecie, czy dzwoniąc bezpośrednio do właścicieli wybranych uprzednio hodowli. Większość z nich stara się utrzymywać kontakt z przyszłymi właścicielami przez cały okres wychowania i pielęgnacji szczenięcia do czasu, aż będzie ono mogło przenieść się do nowego domu. Właściciele takich hodowli zezwalają niekiedy nawet na krótkie wizyty u szczenięcia, tak by mogło ono poznać przyszłych opiekunów- z pewnością takie postępowanie ułatwia późniejszy kontakt i socjalizację. Jeśli nie jesteśmy pewni danej hodowli, coś budzi nasze wątpliwości- warto je od razu skonsultować. Sygnałem alarmowym w tym przypadku może być chociażby zaniżona cena szczeniąt, taka która znacznie różni się od rynkowej.
Opinie
Większość właścicieli tej rasy utrzymuje, że Chow- Chow są psami niezwykle spokojnymi, z którymi da się budować więź i porozumienie, ale na określonych zasadach. Z drugiej strony, zwraca się często uwagę na fakt, że są to psy uparte i nie zawsze postępujące z wolą właściciela- dlatego właśnie w ich wychowaniu należy zdobyć się na dużą cierpliwość.
Podsumowanie
Chow Chow to z pewnością psy wyjątkowe, urzekające swoim wyglądem, ale też wymagające wiele uwagi i cierpliwości ze strony właściciela. Z pewnością odpowiednia pielęgnacja, czas i poświęcenie zaowocują pięknymi chwilami wraz z pupilem.