Wywodząca się ze Skandynawii rasa kota norweskiego leśnego zyskuje na popularności wśród miłośników kotów na całym świecie ze względu na unikalny temperament, przyjacielskość i inteligencję. Ze względu na pochodzenie z mroźnej Północy, norwega wyróżnia wyjątkowa odporność oraz zdolność adaptacji do surowych warunków klimatycznych.
Choć należy pamiętać o jego dzikiej naturze i pierwotnym usposobieniu, kota norweskiego leśnego cechuje przyjacielski charakter oraz pozytywny stosunek do towarzystwa zarówno człowieka, jak i psów oraz innych kotów. Jednocześnie, jako indywidualista i urodzony łowca, nie wymaga on bezustannej uwagi i czułości ze strony opiekuna. Warto jednak zapewnić mu do dyspozycji przestrzeń do wspinaczki oraz różnego rodzaju wyzwania wymagające od kota wykazania się sprawnością i intelektem.
Spis treści:
Pochodzenie i historia rasy
Pierwsze wzmianki na temat kota norweskiego leśnego pojawiają się w literaturze XIII wieku oraz nordyckiej mitologii – to koty tej rasy prowadziły mityczny zaprzęg bogini Freyi. Rasa ukształtowała się w sposób naturalny w wymagającym leśnym środowisku Norwegii, w surowych warunkach klimatycznych i otoczeniu cechującym się gęstą roślinnością. Nie jest jednak do końca wiadomo, skąd norweg znalazł się w Skandynawii.
Jednym z prawdopodobnych wyjaśnień genezy rasy jest uznanie jej za efekt krzyżowania się różnych ras kotów krótkowłosych przywiezionych przez Wikingów na Półwysep Skandynawski z Wielkiej Brytanii z kotami długowłosymi, których pojawienie się w Skandynawii nastąpiło w okresie wypraw krzyżowych. Wyniki badań genetycznych jednak umożliwiły naukowcom wysunięcie wniosku, że kot norweski krótkowłosy nie jest spokrewniony z żadną występującą obecnie na świecie rasą kotów. Przemawia to za tezą, iż rasa ta wykształciła się w sposób naturalny w leśnym ekosystemie mroźnych krajów skandynawskich.
Charakter
Kota norweskiego leśnego cechuje towarzyskość, odwaga i pewność siebie, lecz z reguły również początkowa nieufność wobec człowieka. Norweg potrzebuje czasu i cierpliwości w budowaniu relacji z opiekunem, lecz z reguły odwdzięcza się przywiązaniem i lojalnością. Jest pogodny i lubi pieszczoty, lecz na własnych warunkach i nie w nadmiarze – wynika to z jego niezależności i samowystarczalności, nie z braku więzi z człowiekiem.
Opinie opiekunów są zgodne – kot norweski leśny to aktywny, żywiołowy i sprytny przyjaciel o łowczym temperamencie. Uwielbia zabawę i intelektualne wyzwania oraz jest podatny na naukę sztuczek. Ma skłonności do intensywnej eksploracji – lubi być zabierany na spacery i badać nową przestrzeń – oraz do częstej wspinaczki, dlatego warto zapewnić mu do dyspozycji wysoki drapak. Cechuje go łagodność i niekonfliktowy charakter – norweg z reguły żyje w zgodzie z innymi kotami, psami, a także dziećmi.
Zdrowie i pielęgnacja
Surowe warunki klimatyczne skandynawskich lasów uczyniły norwega kotem wytrwałym, silnym i wysoce odpornym. Wielu przedstawicieli tej rasy można określić okazami zdrowia. Jednakże, ze względu na duże rozmiary i sporą wagę, wynoszącą nawet do 10 kg, kot norweski leśny szczególnie narażony jest na schorzenia dotyczące stawów.
Od 1 stycznia 2012 roku właściciele polskich hodowli kotów norweskich leśnych są zobowiązani do przeprowadzania u swoich kotów badań pod kątem nosicielstwa genu warunkującego występowanie choroby Andersena (GSD IV, choroby spichrzeniowej glikogenu typu IV). Schorzenie należy do grupy chorób metabolicznych, podlega dziedziczeniu w sposób autosomalny recesywny i polega na zaburzeniu szlaków przemian glukozy w organizmie. Przypadki zachorowań potwierdzono w przeszłości u kotów z europejskich i amerykańskich hodowli, lecz obecny stan prawny nie pozwala na rejestrację przez hodowlę kociąt z miotów rodziców bez certyfikatu o braku nosicielstwa genu warunkującego chorobę.
Dieta kota norweskiego leśnego powinna być urozmaicona, oparta głównie na mięsie i rybach. Odpowiednie są zarówno karmy gotowe wysokiej jakości, jak i naturalne pożywienie. Należy pamiętać o suplementacji ukierunkowanej na zabezpieczenie długowłosego kota przed gromadzeniem się kul włosowych w jego układzie pokarmowym. W tym celu podaje się odpowiednio opracowane gotowe preparaty lub dodatek naturalnych włókien roślinnych do pożywienia.
Sierść nie wymaga specjalnej pielęgnacji – jest stosunkowo odporna na plątanie się, a poza okresem linienia wystarczy wyczesywanie jej raz w tygodniu. Kot norweski leśny z reguły lubi wodę i można go kąpać, gdy istnieje taka potrzeba.
Charakterystyka rasy
Kot norweski leśny należy do kotów dużych, osiągających wagę od 6 do 10 kg w przypadku samców lub od 5 do 8 kg u samic. Wyróżnia go półdługa, wodoodporna i mrozoodporna sierść z wełnistym podszerstkiem, duże uszy szerokie u nasady i zakończone pędzelkami oraz długi i puszysty ogon. Kota norweskiego leśnego cechuje mocny tułów oraz silne i długie kończyny wyposażone w haczykowate pazury. Koty tej rasy żyją z reguły od 14 do 16 lat i są wyjątkowo odporne na choroby.
Kot norweski leśny występuje w wielu odmianach kolorystycznych. Do najpopularniejszych maści należy tabby z białymi znaczeniami, zdarzają się również bardziej wyjątkowe, jak bursztynowa i jasnobursztynowa. Sierść norwega może sezonowo jaśnieć lub ciemnieć.
Cena
Istnieje możliwość zakupu kota norweskiego leśnego w Polsce z certyfikowanej hodowli. Cena kociaka zazwyczaj waha się w granicach od 1000 do 2800 złotych. Różnice w cenie wynikają m.in. z renomy danej hodowli, wieku, płci i przeznaczenia kota, odmiany umaszczenia czy tytułów zdobytych przez rodziców na wystawach kotów rasowych. Przykładowo, cena kota wykastrowanego, który nie będzie przeznaczony do dalszego rozmnażania, może wynosić od 1500 do 2500, czasem 3000 złotych, z kolei kociak sprzedawany do innej hodowli może mieć cenę od 3500 do nawet 6500 złotych. Uśredniając, na zakup kota z rodowodem, nieprzeznaczonego do hodowli, należy z reguły przeznaczyć około 2 tysięcy złotych.
Kot norweski leśny spełnia z reguły oczekiwania osób marzących o aktywnym, przyjacielskim podopiecznym oraz nadaje się do mieszkania z dziećmi, psami i innymi kotami. Według opinii opiekunów, charakter tej rasy zachwyca wyjątkowym połączeniem niezależności, żywiołowości i towarzyskości.
Zobacz również: Ile żyją koty