Rhodesian ridgeback, czyli afrykański pies na lwy jest już w naszym kraju szeroko rozpoznawalną i popularną rasą. Te dostojne, brązowe psy z charakterystyczną pręgą włosów rosnących w przeciwnym kierunku na grzbiecie zyskały sympatię osób aktywnych i rodzin. Nie są to jednak psy łatwe w prowadzeniu i bezwarunkowe zapatrzone w przewodnika. Jaki zatem jest rhodesian ridgeback i kto zapewni mu odpowiednie warunki do życia?
Spis treści:
Rhodesian ridgeback – historia
Rhodesian ridgeback zwany tak od regionu Rodezji i pręgi, którą ma grzbiecie, czyli ridge, to rasa z długą historią. Pierwsze wzmianki historyczne o psach z Afryki, które na grzbiecie mają pręgę, pochodzą z XV wieku i pisane są ręką portugalskich żeglarzy, którzy przybyli na ten kontynent. Tam ich drogi zeszły się z rdzennymi mieszkańcami, plemionom Hotentotów, wędrowcami, którzy u swojego boku mieli półdzikie psy pomagające im w polowaniu na lwy czy pawiany. Potwierdzać to może malowidło naskalne z 3000 r.p.n.e przedstawiające polujące psy z pręgą na grzbiecie. Pies taki pojawia się również w rycinie z 1857 roku zatytułowaną „Misionary Travels in Africa”.
Współczesna historia rhodesianów sięga jednak XIX wieku, kiedy to właśnie z Rodezji Charles Helm przywiózł dwie suki. Jego znajomy myśliwy zafascynowany psami postanowił dołączyć swoje psy polujące i stworzyć mioty szczeniąt a hodowle nazwał Van Rooyen, od swojego nazwiska. W 1915 roku rhodesiany spopularyzował Francis Barnes i to on postanowił stworzyć pierwszy wzorzec rasy i ujednolicić ją. W 1925 roku rhodesiany pierwszy raz brały udział w wystawie.
Rhodesian ridgeback – wygląd
Rhodesiany to psy o harmonijnej budowie ciała, mierzące 63-69 cm w kłębie u samców i 61-66 cm u suk. Ważą one pomiędzy 32-36 kg.
Rhodesiany mają krótką, brązową sierść z dopuszczalnymi białymi znaczeniami na klatce piersiowej. Ich najbardziej charakterystycznym elementem wyglądu jest pręga na grzbiecie tzw. ridge, której sierść rośnie w przeciwną stronę. Może mieć ona maksymalnie 5 cm szerokości, swój początek ma przy łopatkach, gdzie zaczyna się od dwóch wicherków, zwężając się, idzie w kierunku ogona i kończy na wysokości bioder. Co ciekawe wadą jest zbyt krótka pręga lub posiadająca mniej niż dwa wicherki, a rhodesiany urodzone bez pręgi są wykluczone z hodowli.
Rhodesian Ridgeback – cena
Cena rhodesianów, które stają coraz popularniejszą rasą na całym świecie, waha się między 3,5-10 tysięcy złotych w zależności od skojarzenia i hodowli. Importowane zza granicy psy, lub takie, których rodzice będą mieć bardzo dużo osiągnięć wystawowych, będą droższe. Rodowodowy Rhodesian Ridgeback to pies pochodzący z zarejestrowanej w Związku Kynologicznym w Polsce hodowli.
Jeśli nie stać nas na zakup rhodesiana w hodowli, możemy próbować kupić szczenie niehodowlane np. bez pręgi na grzbiecie, z krzywym zgryzem lub inną wadą eliminującą je z hodowli i wystaw. Piesek taki będzie tańszy, a wady nie przeszkadzają mu w życiu.
Możemy również zaadoptować dorosłego psa, choć może mieć trudną przeszłość, lub zaadoptować psa w typie rasy.
Rhodesian ridgeback – usposobienie
Rhodesian ridgeback nie jest psem łatwym w szkoleniu, nie jest jednak bardzo wymagający. Behawioryści określają go raczej jako psa szybko i chętnie uczącego się, ale mającego również swoje zdanie i tendencje do niezależności. Biorąc rhodesiana musimy pamiętać o jego przeszłości hodowlanej i instynktach. Był to pierwotnie pies pomagający w polowaniach na lwy, który co prawda nie zabijał sam, ale w grupie osaczał zwierzynę, nie dając jej uciec aż do przyjścia myśliwego. Są to więc psy pewne siebie, niepoddające się łatwo, silne i umieją być niezależne. Rhodesiany tolerują inne psy, ale jeśli wdadzą się w bójki, są raczej nieustępliwe. Ponadto to psy muskularne, wysportowane i odporne na warunki atmosferyczne, potrzebują codziennej aktywności, szkolenia oraz pewnej, konsekwentnej osoby za przewodnika.
Rhodesian ridgeback – hodowla
Aby rhodesian ridgeback dopuszczony został do hodowli, musi posiadać rodowód ZKwP, które podlega pod FCI, czyli Międzynarodową Federację Kynologiczną. Tylko takie rodowody honorowane są na całym świecie. Szczenię otrzymuje metrykę, na podstawie której w odpowiednim oddziale ZKwP właściciel wyrabia psu rodowód. Kolejnym krokiem do uzyskania uprawnień hodowlanych jest uczestnictwo w wystawach psów rasowych i otrzymanie przez psa co najmniej 3 ocen doskonałych na 3 różnych wystawach. Rasa ta nie jest poddawana żadnym próbom pracy. Rhodesian ridgeback, zanim będzie użyty w hodowli, musi zostać przebadany pod kątem dysplazji biodrowej i łokciowej.
Rhodesian ridgeback – dla kogo rasa
Rhodesian ridgeback będzie rasą odpowiednią dla osoby konsekwentnej, zrównoważonej i przynajmniej umiarkowanie aktywnej. Nie sprawdzą się u osób starszych lub leniwych i słabych fizycznie, jak również u osób nielubiących spacerów i aktywności na świeżym powietrzu. Rhodesiany będą zatem odpowiednie dla singli lub rodzin lubiących wędrówki oraz dla osób chętnych je szkolić. Sprawdzi się jako amatorski pies do agility, w canicrossie czy bikejoringu.
Rhodesian będzie dobrym stróżem posesji, ale musi jednocześnie chodzić na regularne spacery, być socjalizowanym z innymi psami i ludźmi. Ze względu na jego krótką sierść bez podszerstka, nie zniesie dobrze srogiej zimy, musi mieszkać w domu albo mieć dobrze ogrzewany, nowoczesny kojec.
Rhodesian ridgeback to rasa, która nadaje się do dzieci, jednak nie może nigdy być pozostawiona z nimi sama sobie. Rodzic zawsze musi sprawować kontrole nad interakcjami psa i pociechy, nie pozwalać na wymuszony kontakt fizyczny, gdyż rhodesian, który znajdzie się w bardzo niekomfortowej sytuacji bez możliwości wyjścia, może ugryźć dziecko. Pies musi posiadać bezpieczne miejsce, gdzie może się zrelaksować. Rhodesiany nie są psami wrażliwymi psychicznie więc krzyki i harmider, które tworzy dziecko, nie będą dla niego problemem.
Rhodesian ridgeback – żywienie i pielęgnacja
Rhodesian ridgeback nie wymaga specjalistycznego żywienia, innego niż pozostałe psy jego wzrostu. Należy zapewnić rhodesianowi dobrą, zbilansowaną, pełnoporcjową karmę suchą lub mokrą przeznaczoną do etapu jego życia ze szczególnym naciskiem na etap intensywnego wzrostu.
Pielęgnacja rhodesiana nie jest kłopotliwa, w okresie lnienia wystarczy czesanie, a krótkowłosy pies nie brudzi się zbytnio na spacerach. Warto przycinać regularnie paznokcie i co jakiś czas psa wykąpać.
Rhodesian ridgeback – choroby rasy
Rhodesian ridgeback nie jest rasą zbytnio chorowitą, która dożywa 10-12 lat. Jak każdy duży pies ma tendencje do dysplazji stawów biodrowych i łokciowych, dlatego należy kupować szczenięta po przebadanych rodzicach.
Szczenięta rhodesianów mogą rodzić się głuche, co da się zbadać już na etapie przed opuszczeniem przez nie hodowli.
Przypadłością typową dla rasy może być zatoka skórzasta typowa dla psów z pręgą na kręgosłupie. W skórze powstaje przetoka, może gromadzić się tam ropa i powodować obrzęk lub torbiel skórzasta. Schorzenie to wymaga leczenia weterynaryjnego.
Opinie o rasie
Rhodesian ridgeback to silny, atletyczny i pewny siebie pies rodem z Afryki, który ma charakterystyczną pręgę na grzbiecie. Ta całkiem zdrowa rasa będzie idealnie pasowała do osób aktywnych, pewnych siebie i konsekwentnych, które zapewnia jej ruch i podstawowe szkolenie. Nadaje się do dzieci, przy zachowaniu ostrożności w kontaktach pociechy i psa.
Zobacz również: rasy psów