Sznaucer miniaturowy mimo swoich niewielkich rozmiarów nie ustępuje nawet minimalnie swoim większym krewniakom. Ten mały posiadacz szorstkiej sierści charakteryzuje się dzięki niej krzaczastymi brwiami i brodą, która zwraca uwagę każdego miłośnika czworonogów. Jego typowe cechy to przede wszystkim wytrzymałość, czujność i odwaga.
Spis treści:
Usposobienie
Ze względu na swoją wrodzoną żywiołowość i spontaniczność sznaucer miniaturowy sprawdzi się doskonale jako przyjaciel rodziny (a raczej jako jej członek). Jest bardzo wesoły, temperamenty, a ze względu na swój żywiołowy charakter wymaga uwagi i bliskich kontaktów z właścicielem, gdyż nie radzi sobie w samotności. Z tego też powodu nie powinno się go izolować. Bardzo szybko przywiązuje się do właściciela. Biorąc pod uwagę jego niewielkie rozmiary zadziwiać może to, jak mądry i wytrzymały potrafi być najmniejszy z rodziny sznaucerów.
Jako temperamentny psiak sznaucer miniaturowy wymaga sporej aktywności fizycznej. Nie mogą to być jednak monotonne zajęcia, gdyż nasza miniaturka szybko się nimi znudzi. Właśnie poprzez długie spacery, pogonie za piłką, pływanie czy wycieczki przedstawiciele tej rasy najbardziej zbliżają się do człowieka oferując mu swoją przyjaźń i towarzystwo. Zapewnienie mu takich aktywności sprawia, że pies ten jest bardzo posłuszny wdzięczny. Jeśli jednak zmuszany jest do „kanapowania” (do czego kompletnie się nie nadaje) pokazuje swoją bardziej upartą stronę charakteru. Nie cierpi nudy, więc w takich sytuacjach sam będzie szukał sobie zajęcia, niekoniecznie takiego, które spodoba się jego właścicielowi.
Jako pies rodzinny dobrze „dogaduje się” z nieco starszymi dziećmi. Nie lubi niedelikatnego traktowania od kilkuletnich milusińskich. Świetnie sprawdza się jako przyjaciel innych zwierząt w domu. Jednak widzi zagrożenie w przedstawicielach tej samej płci. Zwłaszcza, jeśli są oni od niego więksi. Cechuje go silny instynkt myśliwski. Doskonale radzi sobie jako pies stróżujący. Wobec sznaucera miniaturowego zdecydowanie należy unikać kar fizycznych, gdyż bardzo źle je znosi. Bardzo lubi zwracać na siebie uwagę, więc w towarzystwie gości nie powinno nikogo dziwić prezentowanie przez niego swoich umiejętności.
Nie jest psem wymagającym – odnajduje się zarówno w domu z ogrodem, jak i w mieszkaniu w bloku. Maksymalne wymiary jakie osiągają przedstawiciele tej rasy w kłębie to 30-35cm (zarówno dla psów jak i suk), natomiast prawidłowa waga mieści się w przedziale 4-8kg (także niezależnie od płci czworonoga). Długość życia to około 12-15 lat.
Szczeniak
Opieka nad szczeniakiem sznaucera miniaturowego wymaga szczególnego zaangażowania. Pies ten zdecydowanie powinien przede wszystkim mieć możliwość właściwej socjalizacji jako maluch. Niezbędne jest poznawanie przez niego nie tylko nowych ludzi, ale także innych psów, nowych sytuacji. Przydatne będzie odwiedzanie wraz ze szczeniakiem miejsc zatłoczonych i głośnych. W ten sposób nauczy się właściwego reagowania na sytuacje z życia codziennego.
Nie może być traktowany oschle. Jego wychowanie wymaga podejścia konsekwentnego, ale też i ciepłego. Już od maleńkości sznaucery miniaturowe charakteryzują spore zapędy do reagowania na dźwięki szczekaniem. Cechę tą należy ograniczać od szczenięcia.
Jest to rasa psa niezwykle wrażliwa na nadmierną szorstkość, bądź nieprzyjazne nastawienie. Dlatego więc podczas wychowywania takiego psa przydatna będzie także delikatność i cierpliwość.
Prawidłowe wychowywania sznaucera miniaturowego sprawi, że nie tylko zyskamy fantastycznego kompana i członka rodziny, ale także i wiernego stróża, chroniącego nas przed nieproszonymi gośćmi.
Cena
Cena sznaucera miniaturowego, który posiada rodowód to koszt w około 1000 – 1500 zł. Koszt utrzymania to minimum 150 zł
Hodowla
Celowa hodowla sznaucera miniaturowego rozpoczęła się już w XIX wieku w Niemczech. Sznaucerki typu „toy size” *(jeszcze mniejsza wersja, która miała powstać w celu uzyskania formatu „zabawki”) nie znalazły swoich miłośników w Europie. Dlatego hodowcy nie decydują się na podobne kroki i stawiają na zdrowie i wytrzymałość rasy sznaucer miniaturowy, mając na uwadze standardy FCI.
Nawet jeśli przyszłym właścicielom nie zależy na rodowodzie to jednak nie warto ufać sprzedawcom z tak zwanych pseudohodowli, którzy oferują szczenięta w bardzo okazyjnych cenach, teoretycznie jedynie bez metryki. Teoretycznie. Jednak tylko kupując rasowego psa z hodowli zyskamy pewność, że nasz czworonożny przyjaciel został poddany wszelkim badaniom i szczepieniom, że był prawidłowo socjalizowany od swoich pierwszych dni. Naturalne jest więc to, że takie przygotowanie i wychowanie musi mieć swoją cenę. Warunkiem długiego życia naszego przyjaciela są także przecież zdrowi rodzice, co gwarantują nam sprzedawcy hodowlani.
Opinie
Zanim zdecydujemy się na zakup miniaturki sznaucera warto jeszcze raz podsumować całą jego postać i przeanalizować opinię innych właścicieli tego małego wulkanu energii.
Warto mieć na uwadze, że jego wychowanie będzie nie lada wyzwaniem.
Ma tendencję do pozostania małym szczekaczem, dlatego należy tę cechę jak najszybciej eliminować. Należy dbać o jego możliwie wczesną socjalizację. Szybko się uczy, co potrafi wbrew pozorom być wadą tego psiaka – analizując co podoba się właścicielowi, a co nie (mowa oczywiście o jego zachowaniu) potrafi wykorzystywać to do osiągania własnych celów np. poprzez wymuszanie wychodzenia na siusiu poprzez ciągłe, głośne szczekanie, które nie spodoba się sąsiadom. Wyjątkowo wrażliwy dyskutant – uwielbia być w centrum uwagi i chętnie będzie zabawiał gości swoim towarzystwem, ale nawet lekkie podniesienie na niego głosu spowoduje u niego „obrazę”. Pochłaniacz czasu – wymaga niemałej aktywności i ruchu.
Wygląd sznaucera jest jego ogromnym atutem. Charakterystyczna bródka jednak może sprawiać mu problem, kiedy uraczymy go mokrą karmą. Woda, szampon i odżywka wprawdzie dadzą radę, ale nie zapominajmy o późniejszym wyczesaniu jej grzebieniem.
Dzięki temu, że mamy do czynienia z miniaturą, a nie jego znacznie większym kuzynem, zabiegów tych jest dużo, ale odbywają się one na znacznie mniejszą skalę. A dla właściciela nie ma chyba lepszego uczucia niż zachwyt gości i przechodniów nad jego czworonogiem dumnie kroczącym tuż przy nim.
Zobacz również: Imiona dla psów