Sznaucer olbrzymi to największa z trzech odmian sznaucerów i zdecydowanie najspokojniejsza. Nie jest on jednak psem leniwym, chętnie się uczy i podążać będzie za przewodnikiem na długich wycieczkach. Jakie jeszcze są te czarne, majestatyczne psy i czy sznaucer olbrzym to pupil dla każdego?
Spis treści:
Sznaucer olbrzym – historia rasy
Nazwa rasy sznaucer wzięła się od niemieckiego „die Schnauze” co oznacza pysk lub brodę, która jest dla tej rasy bardzo charakterystyczna.
Po podziale pinczerów na krótko i szorstkowłose w 1863 roku te drugie nazwano sznaucerami, jednak nie miały one sprecyzowanego wzorca. Prawdopodobnie w sznaucerach olbrzymich płynie krew czarnych dogów niemieckich i pudli, których krwi dolewano przy tworzeniu rasy.
Wcześniej psami podobnymi do sznaucerów były bawarskie wiejskie psy stróżujące pomagające przy krowach, towarzyszyły również browarniczym powozom.
Podobne do sznaucerów psy możemy zobaczyć na rycinach Albrechta Dürera.
Sznaucer olbrzym – wygląd
Sznaucer olbrzym mierzy 60-70 cm i waży 35-47 kg, gdzie oczywiście suki są mniejsze i lżejsze niż samce.
Są to psy duże, silne o charakterystycznej eleganckiej sylwetce. Sznaucery mają specyficzną szorstką, ale prostą sierść, która na pysku tworzy brodę i wymagają one strzyżenia. Kiedyś kopiowano ogony sznaucerów, teraz jest to nielegalne.
Sznaucer olbrzym – cena
Cena za szczenię sznaucera olbrzymiego waha się od 3 do 8 tysięcy złotych, w zależności od renomy hodowli i osiągnięć wystawowych rodziców. Pamiętajmy o kupnie szczeniąt z legalnie działającej, zarejestrowanej w Związku Kynologicznym w Polsce hodowli, która udostępnić może badania rodziców szczeniąt i wielopokoleniowe rodowody.
Jeśli nie stać nas na kupno sznaucera olbrzymiego w cenie proponowanej przez hodowlę, można zapytać o kupno psa niewystawowego, który ma wady dyskwalifikujące z dalszej hodowli np. wnętrostwo czy wadę zgryzu. Z pieskiem takim nie zrobimy kariery wystawowej i będziemy musieli wykastrować go zgodnie z zapisami w umowie.
Jest również wiele psów w typie rasy sznaucer olbrzym do adopcji.
Sznaucer olbrzym – usposobienie
Sznaucery olbrzymie to psy oddane swojemu właścicielowi, mądre i towarzyskie. Nie są rasa z natury agresywną i bojową, sznaucery olbrzymie dogadają się z innymi psami, chociaż zaatakowane nie pozostaną dłużne. Sznaucery nie są najbardziej otwartymi do obcych psami, nie będą zaczepiać i żądać pieszczot od każdego przechodnia, jednak nie wykazują agresji do ludzi.
Sznaucery są psami zrównoważonymi psychicznie, są ciekawskie i odważne, a wszelka lękliwość uznawana jest za wadę. Długo dojrzewają i często do starości pozostają wesołe niczym szczenięta.
Sznaucery lubią się uczyć i z powodzeniem można zdawać z nimi egzaminy z posłuszeństwa czy obedience, chętnie trenować będą ślady lub nosework. Nie można jednak traktować ich twardą ręką i dawną szkołą tresury psów opartą na korektach i nacisku fizycznym. Sznaucery olbrzymie potrzebują pozytywnych wzmocnień, nauki przez zabawę i nowych wyzwań, gdyż szybką się uczą i równie szybko nudzą.
Sznaucer olbrzym – hodowla
Sznaucery olbrzymie są łatwe w hodowli, suki rodzą zwykle w naturalny sposób sporą ilość szczeniąt. Aby nasz pupil został dopuszczony do hodowli, potrzebna nam jest nie tylko wiedza kynologiczna o rasie i rozrodzie, ale również uzyskanie 3 ocen doskonałych na 3 różnych wystawach psów rasowych. Wymagane są również badania na dysplazję stawów biodrowych z wynikiem A lub B, które uprawniony lekarz weterynarii wpisuje do rodowodu psa.
Sznaucer olbrzym – dla kogo
Zanim poszukamy dla siebie hodowli sznaucera olbrzyma, która zechce sprzedać nam szczenię, zastanówmy się, czy sprostamy jego wymaganiom. Sznaucery to psy wymagające zaangażowania w ich wychowanie i zapewnienia atrakcji w życiu. Ucieszą się ze wspólnych wędrówek po lesie, regularnych spacerów połączonych z socjalizacją, ale również szkolenia z zakresu minimum podstawowego posłuszeństwa.
Sznaucery olbrzymie odnajdą się w każdym domu, nawet u osób starszych, o ile będą oni aktywni i będą umieli sprostać utrzymaniu silnego, rozbrykanego psa na smyczy. Poza tym to psy towarzyskie i sympatyczne, które chętnie zrelaksują się na kanapie.
Sznaucery olbrzymie będą pasować również do rodzin z dziećmi. Dobrze tolerują nawet małe pociechy, ale to rodzic musi kontrolować ciągle kontakty dzieci i psa nie pozwalając na męczenie czworonoga i nadmierne przytulanie. Sznaucer musi mieć swoje bezpieczne miejsce w domu, gdzie może odpocząć.
Sznaucery olbrzymy sprawdzą się jako stróże posesji, gdyż były to dawniej psy stróżujące. Nie są nadmiernie agresywne, ale odstraszą samym swoim wyglądem i szczekaniem. Mogą spać na dworze, muszą mieć jednak nowoczesny, ogrzewany kojec, gdyż średnio znoszą duże mrozy, a w upały powinny mieć możliwość spania w głębokim cieniu.
Sznaucer olbrzym – żywienie i pielęgnacja
Należy pamiętać o żywieniu sznaucera olbrzyma zbilansowaną, pełno porcjową karmą suchą lub mokrą przeznaczoną dla ras dużych, lub szczeniąt ras dużych, w zależności od wieku. Można żywić sznaucera również dietą BARF, niestety jest ona trudna do zbilansowania samemu i wymaga sporej wiedzy dietetycznej.
Pielęgnacja sznaucera olbrzyma jest nieco bardziej wymagająca, gdyż rasa ta potrzebuje regularnego strzyżenia i czesania. Ich sierść jest twarda, gruba i szorstka a pod spodem kryje się gęsty podszerstek. Dlatego sznaucer wymaga czesania co kilka dni grzebieniem i szczotką, a gdy chcemy zachować jego dłuższą brodę, pamiętajmy, że w czasie jedzenia i picia będzie się ona brudzić.
Co kilka tygodni trzeba psa trymować i przystrzyc, więc sznaucer olbrzym będzie wymagał regularnych wizyt u psiego fryzjera, które trzeba wliczyć sobie w budżet.
Sznaucer olbrzym – choroby rasy
Sznaucer olbrzymi jest dość zdrową rasą psów, mimo swojego wzrostu. Dożywa wieku nawet 13-14 lat, chociaż może na starość chorować na nowotwory. Dysplazja stawów biodrowych i łokciowych jest dość powszechna, dlatego badania na nią są obowiązkowe przed kryciem.