Alaskan malamute to typowy pies północy kochający zimę i źle znoszący upały. Te duże, dość niezależne, ale jednocześnie oddane swojej rodzinie i kochające kontakt z człowiekiem psy, zyskały już dawno popularność na całym świecie, nie tylko wśród maszerów. Alaskan malamute mylony jest często z rasą siberian husky i chociaż obydwie mają podobne korzenie i należą do tej samej grupy, są zupełnie innymi psami. Jaki jest alaskan malamute I kto będzie w stanie sprostać jego potrzebom?
Spis treści:
Alaskan malamute – historia
Nazwa rasy alaskan malamute wzięła się od ludu Innuitów, którzy inaczej nazywani byli Mahlamutes, zamieszkiwali oni obszary pomiędzy wschodnią Grenlandią i cieśniną Beringa. To tam używano psów w typie pierwotnym do ciągnięcia sań z ekwipunkiem w mrozie i śniegu.
Historia rasy zaczyna się jednak na dobre w XIX wieku w czasach osiedlania na Alasce i gorączki złota w Klondike. To tam przodkowie alaskanów, które rozmnażane były z psami osadników przywożonych z USA i Europy pomagały w ciągnięciu dobytku na saniach. W 1935 roku rasa alaskan malamute została wstępnie uznana przez American Kennel Club a pierwszy miot urodził się kilka lat wcześniej w hodowli Kotzebue. Niestety w czasie II wojny światowej rasa praktycznie wyginęła i zaczęto odtwarzać ją na nowo.
Współczesne alaskan malamuty różnią się wyglądem od ich krewniaków sprzed wojny, zarówno jeśli chodzi o charakter, jak i wygląd. Odtworzona rasa pochodzi z mieszanki trzech różnych linii malamutów- Kotzebue, M-Loot i Hinman-Irvin, które to krzyżowane ze sobą przez Roberta Zollera dały współczesnego malamuta. Rasa została uznana przez FCI w 1960 roku.
Alaskan malamute – wygląd
Alaskan malamute to psy duże i silne, lecz nadal sprawne fizycznie. Różnią się od siberian husky, z którymi są mylone przede wszystkim wielkością i masą.
Samce mierzą około 63,5 cm w kłębie suki zaś 58,5 cm, ważą 34-38 kg.
Mają gęstą i błyszczącą, typową dla psów północy sierść z grubym podszerstkiem, który pozwala im znosić bardzo niskie temperatury. Występują w umaszczeniu: jasnoszarym, szarym, czarnym i ich odcieniami pośrednimi, rudym i sobolowym, mają również białe znaczenia na łapach i głowie, na której rozmieszczenie kolorów przypomina maskę.
Alaskan malamute – cena
Alaskan malamute jest rasą powszechnie znaną, zatem hodowli w Polsce jest bardzo dużo. Cena za szczeniaka z rodowodem Związku Kynologicznego w Polsce to 4-6 tysięcy złotych. Niestety ze względu na popularność tej rasy istnieje bardzo dużo pseudohodowli, gdzie psy sprzedawane są po zaskakująco niskich cenach, a zwierzęta żyją w złych warunkach.
Alaskan malamute – usposobienie
Alaskan malamute to pies zrównoważony, pewny siebie, trochę niezależny. Powinien być szklony od szczeniaka, szczególne trudności przysparzać będzie opiekunowi nauczenie malamuta przywołania. Alaskany bowiem to psy, które chętnie w lesie pójdą za tropem zwierzyny, więc powinny być prowadzone na długiej lince. Mimo tego dosyć chętnie, jak na rasę w typie pierwotnym, poddaje się podstawowemu szkoleniu, ale nie można stosować metod siłowych i przymusu. Malamuty szkolimy metodami pozytywnych wzmocnień, z cierpliwością i łagodnością.
Alaskan malamute kocha ruch, szczególnie aktywny jest zimą. Nie trzeba być maszerem, by mieć psa tej rasy, ale trzeba zapewnić mu codzienne długie spacery lub jogging.
Alaskan malamute to rasa dosyć dominującą do obcych psów. Nie są jednak prowokatorami i nie czerpią przyjemności z rywalizacji jak np. terriery, jednak do osobników tej samej płci mogą być dominujące i należy uważać na wprowadzanie nowych psów do stada.
Alaskan malamute to pies oddany człowiekowi, uwielbiający przebywać z rodziną. Kocha przytulanie i pieszczoty, jest cierpliwy i serdeczny, nie wykazuje dominacji względem człowieka.
Alaskan malamute – hodowla
Odpowiedzialny hodowca psów rasy alaskan malamute powinien być znawcą nie tylko wzorca, ale również rozrodu psów i linii hodowlanych. Zarejestrowana w ZKwP hodowla wystawi dla naszego szczeniaka metrykę urodzenia, na podstawie której wyrabia się w odpowiednim oddziale rodowód. Świadczy on o pochodzeniu psa, czystości jego rasy i na jego podstawie pies może brać udział w wystawach. Są one konieczne do otrzymania uprawnień hodowlanych i aby je dostać pies musi wziąć udział w minimum 3 wystawach, uzyskując oceny doskonałe. Rasa nie podlega próbom pracy.
Odpowiedzialny hodowca bada swoje psy między innymi na choroby oczu i dysplazję.
Alaskan malamute – szczeniak dla kogo
Jeśli marzymy o szczeniaku rasy alaskan malamute, dobrze to przemyślmy. Są to psy wymagające nie tylko częstego czesania, ale i długich spacerów. Nie będą odpowiednie dla osób starszych ze względu na siłę i potrzeby ruchu.
Alaskan malamute świetnie sprawdzi się w aktywnej rodzinie z dziećmi. Są to psy bardzo cierpliwe, towarzyskie i lubiące towarzystwo dzieci. Bardzo często wykorzystywane są w dogoterapii. Są to jednak przeszkolone psy i właściciel domowego mamaluta musi pamiętać, aby pociechy nie męczyły psa, nie próbowały na nim jeździć ani nie przekraczały jego granic wytrzymałości i komfortu, bo nawet spokojny malamut może ugryźć.
Alaskan malamut nadaje się do życia na podwórku, gdyż świetnie znosi mrozy. Potrzebuje wtedy jednak ogrzewanego kojca, a posiadanie ogrodu nie zwalnia właściciela z codziennych spacerów i szkolenia psa. Znudzony alaskan malamute sam znajdzie sobie rozrywkę demolując mieszanie lub piękny ogród. Rasa ta źle znosi upały, jest wtedy mniej aktywna i potrzebuje głębokiego cienia na najgorętsze godziny dnia.
Alaskan malamute – żywienie i pielęgnacja
Alaskan malamute nie musi być żywiony w odmienny sposób niż psy innych ras i kundelki. Powinien jeść zbilansowaną, bardzo dobrej jakości karmę suchą lub mokrą dostosowaną do jego wieku i wagi. Alaskan malamute może również jeść surowe mięso, podroby i warzywa w postaci diety BARF, która jednak dla właściciela może być zbyt wymagająca w bilansowaniu.
Jeśli nasz alaskan malamute mieszka na dworze i do tego jest bardzo aktywny fizycznie, należy mu podawać w okresie zimowym wysokobiałkową i tłustą karmę, aby zaspokoić jego zapotrzebowanie energetyczne.
Pielęgnacja alaskan malamuta może być skomplikowana, szczególnie jeśli pies mieszka z nami w domu. Jest to rasa niezwykle intensywnie liniejąca dwa razy do roku, ale tak naprawdę sierść cały czas osadza się na dywanach i meblach. W okresie wylinki alaskan malamute potrzebuje codziennego, bardzo intensywnego wyczesywania jego puchatego podszerstka. Można w tym celu zawieźć psa do psiego fryzjera, poza tym rasa nie wymaga strzyżenia.
Alaskan malamute – choroby rasy
Alaskan malamute żyje średnio 10-13 lat, jako pies duży może cierpieć na dysplazje stawów biodrowych, rzadziej łokciowych. Czasem zdarza się w razie tzw. chondro dysplazja, czyli genetyczna karłowatość, gdzie dochodzi do zatrzymania wzrostu kończyn, jednak nadal rozwija się czaszka. Rasa cierpieć może również na choroby oczu takie jak np. PRA, na które są badania genetyczne.
Dużemu malamutowi, który po posiłku nie będzie miał minimum 2 godzin odpoczynku może przytrafić się skręt żołądka, dlatego pilnujmy ich sjesty. Jeśli pies będzie miał wzdęty brzuch, będzie czuł się źle, próbował wymiotować, natychmiast udajmy się do weterynarza.