Pekińczyk to popularna w Polsce rasa psów towarzyszących, która dzięki małemu rozmiarowi i uroczemu wyglądowi zyskała wielu sympatyków w różnym wieku. Pekińczyki są psami mało kłopotliwymi w życiu i nie drogimi w utrzymaniu, mają jednak swoje potrzeby oraz kilka problemów zdrowotnych typowych dla rasy. W poniższym artykule przedstawiamy wszystkie najważniejsze informacje dla potencjalnych opiekunów tych cudownych, małych psów.
Spis treści:
Historia rasy pekińczyk
Nazwa rasy pochodzi od stolicy Chin, Pekinu. To tam, do połowy IX wieku, pekińczyki hodowane były jako psy towarzyszące arystokracji na dworze rodziny cesarskiej i w domach szlacheckich, a także jako psy świątynne.
Mity na temat pekińczyków
Podobno ich małe ciało z łatwością goniło w świątyniach demony, a według innej legendy pekińczyki to skrzyżowanie lwa, który dał im szlachetny wygląd i małpki, po której odziedziczyły typowy dla rasy krok. Towarzyszyć miały samemu Buddzie i w razie potrzeby zamieniać się w lwy.
Jak pekińczyki zawitały do Europy
Szczenięta hodowlane nie mogły być wywożone z kraju, traktowane były bowiem jako luksusowe dobro narodowe ściśle strzeżone. Pekińczyki wyszły, a raczej zostały wykradzione z dworów chińskich w czasie drugiej Wojny Opiumowej w 1860 roku, kiedy zabierane były wraz z innymi łupami wojennymi do Europy. Strażnicy cesarscy mieli rozkaz zabicia wszystkich pekińczyków gdyż nie chciano by dostały się w ręce najeźdźców. Przetrwały jednak 4 suki i jeden pies i to one, wywiezione do Europy, zapoczątkowały dalszą hodowlę. Jedna z suk trafiła do samej królowej brytyjskiej Wiktorii.
Pierwszy raz pekińczyki pokazane zostały na wystawie w Wielkiej Brytanii w 1896 roku, a do Polski trafiły około 1925 roku.
Pekińczyk pies – wygląd
Pekińczyki to psy małe, ich wysokości w kłębie to około 20 cm a waga nie powinna przekraczać 5,5 kg. Kufa pekińczyków jest spłaszczona, co niestety przysparzać im może problemów zdrowotnych.
Umaszczenie i szata pekińczyków
Pekińczyki posiadają charakterystyczną długą sierść, lwią grzywę i noszony na plecach puchaty ogon. Umaszczenie tych pięknych psów występować może w każdym kolorze poza albinotycznym. Maska zwykle jest czarna, a kłąb biały. Uszy pekińczyków są oklapnięte i podkreślają okrągły pyszczek.
Budowa ciała i krok
Pekińczyki poruszają się powoli, ale dostojnie, ich łapki są krótkie, ale proporcjonalne do długości tułowia i wysokości w kłębie, mogą być beczkowate.
Pierwszy raz pekińczyki pokazane zostały na wystawie w Wielkiej Brytanii w 1896 roku, a do Polski trafiły około 1925 roku.
Pekińczyk – charakter psa
Pekińczyki to psy hodowane jako towarzyszące a przeciętnej długości spacery na pewno im wystarczą. Dom z ogrodem i mieszkanie na zewnątrz nie jest raczej dla pekińczyka odpowiednie, nie sprawdzą się jako stróże posesji. Pekińczyki przywiązane są bowiem do swojego jednego właściciela i to z nim chcą spędzać czas, czy to w pobliżu, czy na jego kolanach domagając się pieszczot. Jednak niech nas to nie zwiedzie, są to również psy dość niezależne dlatego nie będą chciały witać się z każdą obcą osobą i domagać atencji. Za ich niskim wzrostem nie idzie bojaźliwość czy agresja ze strachu, to psy zrównoważone i pewne siebie.
Dzięki niezależności łatwiej im pozostawiać samym podczas nieobecności właściciela, rzadko cierpią na lęk separacyjny, a ich spokojne usposobienie sprawia, że nie zdemolują raczej całego domu.
Pies pekińczyk – dla kogo ta rasa psa?
Uwzględniając powyższe cechy charakteru pekińczyków, można dość precyzyjnie określić jaki dom będzie dla tej rasy najodpowiedniejszy.
Pekińczyk dla osoby aktywnej?
Jeśli jesteście miłośnikami długich spacerów i podróży pekińczyk może nie być najlepszym wyborem. Sa to psy spokojne, nie lubiące przesadnej ilości ruchu, a ze względu na swoją budowę ciała i możliwe typowe dla rasy choroby mogą źle znosić upały i dalekie podróże. Pekińczyk najlepiej odnajdzie się w domu z przeciętną ilością spacerów.
Pekińczyk dla rodzin z małymi dziećmi?
Pekińczyk, mimo że mały, puchaty i uroczy może nie odnaleźć się najlepiej w rodzinie z hałaśliwymi dziećmi. Zadaniem rodziców jest oczywiście nie pozwalać dzieciom na męczenie psa, dlatego jak zawsze liczy się zdrowy rozsądek. Jednak pekińczyk łatwo może zostać nadepnięty, szarpnięty przez dziecko a jako, że nie jest psem zbyt bojaźliwym może odpowiedzieć samoobroną. Lubi również spokój a szaleństwa, gonitwy i wygłupy z małymi dzieci nie sprawią mu frajdy.
Pekińczyk dla osoby starszej?
Pekińczyki świetnie sprawdzają się z seniorami i u osób spokojnych, domatorów lub o przeciętnej aktywności. Należy jednak zapewnić im minimalną ilośc spacerów i ruchu oraz nie dokarmiać, gdyż mają tendencje do nadwagi.
Pekińczyk – hodowla, gdzie kupić szczeniaka
Najlepiej kupować pekińczyki w zarejestrowanych hodowlach FCI czyli Międzynarodowej Federacji Kynologiczne. Jej polski oddział to ZKwP czyli Związek Kynologiczny w Polsce. Informacji o hodowlach i planowanych miotach można szukać w oddziałach ZKwP lub w internecie. Nawet, jeśli nie planujemy wystawiać psa, to i tak najlepiej kupić go z legalnej, dobrze prowadzonej, domowej hodowli. Uważajmy na ogłoszenia osób prywatnych oferujących często ponad połowę niższą cenę, zwykle są to pseudo hodowle, które trzymają psy w złych warunkach a ich rodowody są fałszywe.
Cena szczeniąt pekińczyków waha się, w zależności od hodowli i tytułów wystawowych rodziców, od 4000 do 10 000 zł.
Pekińczyk – żywienie i pielęgnacja
Żywienie pekińczyków nie różni się od żywienia innych psów, nie mają one specjalnego zapotrzebowania. Najlepiej wybierać dla nich pełnoporcjowaną karmę suchą dedykowaną dla psów ras małych, ze względu na wielkość granulek lub dobre mokre jedzenie w puszkach. W przypadku szczeniąt wybierajmy karmy przeznaczone do wieku. Dbajmy o wielkość porcji, aby bilans kaloryczny zgadzał się z zapotrzebowaniem psa i jego aktywnością.
Pielęgnacja sierści pekińczyka poza czesaniem, przycinaniem pazurów i ewentualnymi okazjonalnymi wizytami u psiego fryzjera nie wymaga specjalnych zabiegów. Psy te nie muszą być regularnie strzyżone czy golone. Niestety ze względu na swoją długą sierść obficie linieją i samo czesanie może zajmować sporo czasu.
Pekińczyk – zdrowie psa
Pekińczyki jako psy brachycefaliczne czyli posiadające krótki pyszczek, mają pewne typowe dla rasy problemy zdrowotne.
- Jak liczyć psie lata?
- Wyżeł weimarski
- Owczarek środkowoazjatycki
- Chow chow
- Dog niemiecki
- Najlepsze rasy psów dla dzieci
Mogą mieć trudności z oddychaniem, szybko męczyć się w upały, dodatkowo mieć wrodzone wady serca i naczyń krwionośnych.
Cierpieć mogą również z powodu chorób oczu takich jak wypadanie gałki ocznej czy wypadnięcie gruczołu trzeciej powieki, które są niezwykle niebezpieczne. Dodatkowo towarzyszyć im może zespół suchego oka, atrofia siatkówki czy jaskra.
Jak wszystkie małe psy o krótkich łapkach mają tendencję do problemów z rzepkami.
Pekińczyki muszą być regularnie, jak każde inne psy, badanie przez lekarza weterynarii.
Pekińczyk- ciekawostki
Na podstawie analiz DNA, uznano pekińczyki za jedną z najstarszych ras, a swoich przodków dzielą nie tylko z azjatyckimi wilkami, ale też z shih tzu, papillonem, długowłosymi chihuahua i mopsem.
Polskie pekińczyki przetrwały II Wojnę Światową i wystąpiły na pierwszej powojennej wystawie w 1948 roku, a latach 70 zarejestrowanych ich było około 900.