Niemiecki terier myśliwski to stosunkowa młoda rasa psów. Powstała po pierwszej wojnie światowej w 1926 roku, jest to rasa pochodząca z Niemiec i była używana głównie do polowań. Obecnie jest dość popularna i można ją spotkać w domach ludzi, chociaż także bardzo często dalej biorą udział w polowaniach.
Spis treści:
Terier niemiecki – charakterystyka
Terier niemiecki to wspaniały pies dla myśliwego, warto pamiętać, że ludzie potrzebujący domowych psów jedynie do towarzystwa powinni wybrać inną rasą. Jego charakterystycznymi cechami są twardość, wytrwałość i energiczność. Należy pamiętać o jego historii i wysoko rozwiniętych umiejętnościach łowieckich. Nie oznacza to, że nie może być uroczym towarzyskim psem, kochającym dzieci. Warto, więc pamiętać o jego charakterystyce przy wyborze tej rasy psa.
Wygląd i wymiary teriera niemieckiego
Dla potencjalnych właścicieli istotnym aspektem jest to, jak wygląda terier niemiecki.
Wymiary
Jest małym psem, w kłębie osiągającym wysokość pomiędzy 33 i 40 cm. Ma zwartą i proporcjonalnie zbudowaną sylwetkę, dzięki temu daje ona wrażenie wydłużonej. Ma wyraźny zarys muskulatury oraz jest silny.
Waga
Jeśli chodzi o wagę to zazwyczaj u samców wynosi pomiędzy 9 i 11 kg , a u samic od 7,5 kg do 8,5 kg. Jego głowa ma klinowaty kształt, mocno zaznaczony podbródek i widoczne kości policzkowe. Jego oczy są niewielkie i ciemne, głęboko osadzone o owalnym kształcie, natomiast uszy w kształcie litery „V”, średniej wielkości, przylegające do polików.
Opinie
Opinie posiadaczy terierów niemieckich jasno mówią, że są to bardzo towarzyskie psy, nie są agresywne, a raczej nieustraszone. Za to potrzebują dużo ruchu i uwagi, nie są to łatwe psy, a opieka nad nimi jest wyzwaniem, w szczególności dla osób, które nie są myśliwymi. Wymagają poświęcenia dużej ilości czasu, szczególnie spędzanego aktywnie. Dla domowników, innych ludzi oraz dzieci terier niemiecki jest niezwykle przyjazny, czasem aż do przesady, jest natomiast niezwykle żywiołowy uwielbia las, spacery, biegi. Przez swój charakter i umiłowanie polowań, warto zadbać o kontrolę nad nim na spacerach. Są to psy nieustraszone, walczące do końca, więc mogą być problematyczne dla innych psów.
Historia rasy
Po pierwszej wojnie światowej niektórzy aktywni myśliwi odłączyli się od tzw. Fox Terrier Clubu, po to aby stworzyć rasę, mającą być nastawioną jak najbardziej na wyniki łowieckie. Wspólnie, po latach intensywnych starań hodowlanych, udało im się utrwalić wygląd tej rasy dzięki umiejętnemu skrzyżowaniu staroangielskiego teriera szorstkowłosego, a także teriera walijskiego.
Najważniejsze było przywiązywanie uwagi do wyhodowania psa wszechstronnego, twardego, tropiącego i lubiącego wodę, o wyraźnym instynkcie myśliwskim i najlepszych zdolnościach szkoleniowych. W 1926 roku miało miejsce założenie Klub Niemieckiego Teriera Myśliwskiego i to na ten czas datuje się powstanie nowej rasy. Stopniowo w tym czasie nadano jej indywidualne cechy fizyczne charakteryzujące niemieckiego teriera. Powinien wyróżniać się podpalanych kolorem umaszczenia, rzadziej brązowym. Za twórców tej rasy uznaje się C.E. Gruenwalda, strażnika leśnego R. Fiessa, doktora H. Lacknera oraz W. Zangenberta, dzięki którym rasa nabrała konkretnego kształtu. Została oficjalnie uznana przez FCI w 1968 roku.
Terier niemiecki – szczeniak
Szczeniak terier niemiecki jest bardzo energiczny i wymaga dużej uwagi, najważniejsze jest, więc zadbanie o dostateczną uwagę, ruch i aktywność psa. Jeśli chodzi żywienie młodych osobników to szczeniaki myśliwskiego teriera niemieckiego powinny mieć odpowiednio zbilansowaną karmę, ważne jest, aby nie była to jedynie karma sucha, ale też mokra. Można wprowadzać do ich diety jedzenie naturalne, ale przy jednoczesnej suplementacji witaminami przeznaczonymi dla tej rasy.
Terier niemiecki – charakter
Terier niemiecki najlepiej czuje się, gdy może prowadzić bardzo aktywny tryb życia. Jeżeli właściciel nie jest myśliwym to powinien trenować go zarówno fizycznie jak i psychicznie, nie tylko na zewnątrz, ale też w domu. Potrzebuje godzin spacerów, biegania na świeżym powietrzu. Wyłączne miejskie życie w mieszkaniu nie jest najlepszym rozwiązaniem dla tej rasy. Pies terier niemiecki na świetną zdolność adaptowania się do warunków, ale potrzebuje także dużo ruchu i aktywności. Dobrym wyborem mogą być też szkolenia, na przykład z manekinem czy innego rodzaju sporty dla psów. W domu można na przykład zajmować czas terierowi przy pomocy gier lub zabaw logicznych zaprojektowanych specjalnie dla psów. Jest to rasa potrzebująca ciągłego rozbudzania ciekawości i zapewniania dużej dawki aktywności. Jeśli chodzi o zachowanie wobec innych psów, terier niemiecki ba bardzo silny temperament i obcowanie z innymi psami nie jest łatwe, bardzo istotne jest, więc zadbanie o socjalizację.
Żywienie teriera niemieckiego
Ze względu na swoją aktywność, terier niemiecki może być karmiony nawet jedynie na wieczór, aby nie obciążać go podczas wysiłku fizycznego w ciągu dnia. Istotna jest jakość podawanego pokarmu, powinna być to wysokiej jakości karma, zarówno sucha jak i mokra. Inne przekąski mogą być urozmaiceniem w trakcie szkolenia. Niemiecki terier raczej nie tyje, oczywiście gdy właściciel zapewni mi codzienną aktywność fizyczną.
Pielęgnacja
Terier niemiecki ma szorstkowłosą sierść, przez to wymaga regularnej pielęgnacji. Nie chodzi tutaj o wizyty o psiego fryzjera czy użytkowania profesjonalnych kosmetyków. Natomiast ważne jest regularne wyczesywanie i usuwanie martwej sierści. Oprócz tego należy uważnie kontrolować czystość uszu i długość pazurów.
Cena
Sama cena za teriera niemieckiego jest uzależniona od kilku czynników. Przede wszystkim od wieku, pochodzenia i płci. Średnio szacuje się ją na około 600 euro za psy z hodowli zarejestrowanej w FCI. Najlepsze osobniki mogą kosztować więcej, nawet do 800 euro. Natomiast średni koszt utrzymania psa tej rasy w Polsce wynosi około 100 zł.
Długość życia teriera niemieckiego
Teriery niemieckie dzięki aktywnemu trybowi życia są bardzo wytrzymałe, zdrowe i odporne na różne warunki zewnętrzne. Przeciętna długość życia teriera niemieckiego mieści się w przedziale 13-15 lat.